خداوندا

خداوندا 

تو مرا دیدی یعنی در همه حال میبینی و آنکه کور است، و هیچ توجهی به اطراف نداشته و ندارد منم ،

با اینکه مسافرم و به داارالقرار برسم  راهنما یم باش  باشد که در رخ فرسوده و زرد م سودای تو در سر من ،

خدایا 

آنگاه که باید گوش شنوا میداشتم بی آنکه حرفی زده باشم میشنیدم 

و نگاه میکردم با اینکه نباید میدیدم 

بدون اینکه دیده هایم به سویی نظر افکنده باشد میدیدم 

با تمام قوا میاندیشم به افکارم که هیچ وقت در نظر دیگران نیک نبود  یا اینطور به نظر میامد اما من میبینم مردمانی را که افکار بیهوده دارند ولی خوب جلوه میکنتد   خوب 

خداوندا  آیا میشود که تو به تقدیر و سرنوشت دل من فرصتی دوباره بدی ؟

چقدر زیاد دلم میخاد خودم باشم خود خودم 

خودم را که خدا آفرید و من قدر نشناس بودم ،،،