بی‌دلی در همه احوال خدا با او بود او نمی دیدش و از دور خدایا می‌کرد

میگن عشق در لحظه پدیدار شده و دوست داشتن 
در امتداد همان لحظه ها که این اساسی ترین تفاوت عشق و دوست داشتن باید باشد
وقتی کسی میگوید دوستَت دارم 
یعنی تمام لحظات عمرش را عاشقی کرده و پنهانی 
دِلِ دردمندش را خندانده است تا مبادا
 درد بکشد و
دلتنگی را بفهمد .
یه روزایی وقتی دلت برای کسی تنگ میشود با سوق دادن فکر سوی او و با  یادآوری خاطراتی هر چند مبهم سعی در فراخی دلت داری اما با فهمیدن دلتنگی و دردمندی ،
دِلت دیگر به کسی غیر از خودت فکر نمیکند ، 
 نه این که فکر نکند  نه !
 اما وقتی سرگردانی فکر تمام شود آخرِ سَر باز به خودت میاندیشد .
دلتنگ خودت میشود شاید هم بگوید : 
کجا  
تنهایی بهتر نیست ؟!
به زعم من در سرزمین عشق
/  قلب /  حکم فرماست وآنجاکه  
/ قلب  /  لب به سخن بگشاید روانیست که خِرد خُرده گیر شود .
دِلِ من اما مدتیست ساکت شده ، هیچ نمیگوید ,
تفکر من بر اینست که نیاندیشم  .
و خِرَد گوید :
 بیهوده نگَردم 
چشم و گوشم را ببندم ، زبانم را خاموش و 
دست  و پایم را رها کنم تا فرمانروایم در آرامش باشد .
و حُکمی ندهد که ... ...