فراموش کردن یا فراموش شدن

صبور که باشی 
حکمت را دیده و قسمت را خواهی چشید و در عین حال معجزه را نیز می بینی .
پس همه چیز را از همه کس انتظار داشته باشیم تا تازگی موضوعی غافلگیرمان نکند ، 
فراموش شدن یا فراموش کردن ، 
واقعیت اینه که نبودن سخت نیست بلکه  این فراموش کردنه که یک بودنِ  سخته !
در میان خاطرات بلاتکلیف ...
خاطره هایی که همواره مدرکی برای محکومیت فراموشی میشوند .
فراموشی همین نزدیکی هاست چرا که گاهی وقتها دوری دلتنگی نمی آورد ، همانطور که نبودنِ کسی فراموشی ...
فراموش کردن دردآور است و از آن دردناک تر این که عشق را بر روی شانه های فراموشی تشییع کنی و دل را بسپاری به قبرستانی از جداییها و پناهنده بشی به صبر ...
تفاوتی نمیکند که فراموش شویم یا فراموش کنیم آرامش را زمانی درک خواهیم کرد که بفهمیم باید ببخشیم یا باید بخشیده شویم
با نگاهی بدور از  قضاوت و اندیشه ای عقلانی برای رهایی از احساساتی که من را از من جدا میکند بکوشیم
تا بفهمیم اونی که باید ببخشه ما نیستیم بلکه باید بخشیده شویم ...